Whitsundays
Door: sofie michielsen
Blijf op de hoogte en volg Sofie
27 April 2014 | Australië, Whitsundays
Het is alweer even geleden dat ik nog eens op uitstap ben geweest (goed voor de portemonne dat wel) maar deze week was het weer zover. Ik ben naar de Whitsundays geweest, een eilandengroep zo’n 800 km hier vandaan. Dag 1 was dus enkel de busreis, 11 uur op de bus. Normaal vind ik reizen met de bus niet zo erg, maar de dag ervoor was ik nog mee uitgegaan en dat had misschien beter niet gedaan: ik was helemaal kapot toen ik in Airlie Beach aankwam want ik had gepland dat ik op de bus wel zou slapen, niet dus :p Ik deelde een kamer met 8 anderen maar toch heb ik nog relatief goed kunnen slapen. Om op of af het stapelbed te geraken moest ik wel redelijk acrobatisch uit de hoek komen want er was geen ladder! Met natuurlijk een aantal bijna-valpartijen als gevolg. De volgende dag was het dus de dagtrip naar Whitsunday Island, het bekendste eiland met een prachtig wit zandstrand: Whitehaven Beach. Het zand was zo zacht, ik heb er een potje van meegebracht, hopelijk mag dat mee op het vliegtuig naar huis. Daar hebben we ook middageten gegeten en daar hadden we gezelschap van varanen die gewoon voor eten kwamen schooien. We mochten ze niets geven want anders zouden ze te brutaal worden en ze zouden venijnig kunnen bijten. We hebben ook nog een wandeling gedaan op het eiland naar een uitkijkpunt maar helaas was het weer ondertussen omgeslagen. Het is wel droog gebleven maar het was heel bewolkt wat natuurlijk direct een andere sfeer geeft. We zijn ook gaan snorkelen in het rif en dit was wel de moeite, hoewel het niet zo kleurrijk was maar dat wisten we al op voorhand, het rif bij Cairns zou veel mooier zijn maar dat is voor over een paar weken. Je kon bij het begin kiezen of je een stingersuit wou dragen of niet, sommigen deden dit, maar ik dacht och het is toch het einde van het seizoen dus ja dit zal wel niet nodig zijn. Toen ik aan het snorkelen was voelde ik ineens allemaal steken in mijn armen en ik dacht het zal toch niet waar zijn zeker. Ik ben dan maar snel terug naar de boot gezwommen om die beten even te bestuderen en het waren allemaal rode boebels die steken. Ik ging dat maar even laten zien aan de gids en die zei dat ik nog even moest wachten (een beet van zo’n kwal begint pas na 20 min pijn te doen) maar gelukkig werd het niet erger en waren het dus geen stingerbeten maar beten van luizen!! Luizen in de zee! Volgende keer zal ik wel zo’n pak dragen hoor ik heb mijn lesje nu wel geleerd. Toen ik op de boot zat zag ik ook iets drijven, ik dacht wat is dat nu. En toen kwam er ineens een kop van een schildpad tevoorschijn, helemaal boven water met een lange nek, dat was heel graaf om te zien!
Na de excursie werden Callum (hij werkte ook in mijn hostel in Cairns) en ik uitgenodigd bij Erin, de vroegere manager van ons hostel die nu de manager is van het hostel in Airlie, voor avondeten. Haar vriend had speciaal voor ons zelfgemaakte lasagne gemaakt, en je kan niet geloven hoe me dat gesmaakt heeft, eindelijk nog eens deftig eten, die lasagne was echt de kers op de taart aan het einde van de dag.
De volgende dag was het alweer tijd om de bus terug naar Cairns te nemen. Af en toe stonden we in de file in the middle of nowhere, zeer bizar, maar dit kwam door wegenwerken omdat de wegen na de cycloon beschadigd zijn. Toen ik terug aankwam in het hostel ’s avonds was het echt heel hectisch: ik moest nog van kamer verhuizen, ik kwam erachter dat de rooster helemaal was omgegooid en dat er superveel mensen die hier werkten vertrokken zijn. Dat is het erge aan het leven in een hostel, het afscheid nemen van iedereen en je weet dat je die mensen nooit meer zal terug zien. Toen ik eindelijk kon gaan slapen en ik goed en wel vertrokken was, ging het brandalarm nog af midden in de nacht dus moesten we nog allemaal naar buiten geëvacueerd worden. De brandweer stond er zelfs ook al maar het was vals alarm (voor de zoveelste keer), waarschijnlijk weer een spin in het alarm zoals altijd.
Over 7 weken ben ik alweer thuis, de tijd gaat hier zo snel voorbij! In de omgeving heb ik zowat alles gezien nu dus qua uitstappen is het de laatste tijd serieus geminderd, maar voor de rest amuseer ik mij hier nog prima!
Tot de volgende keer!
Na de excursie werden Callum (hij werkte ook in mijn hostel in Cairns) en ik uitgenodigd bij Erin, de vroegere manager van ons hostel die nu de manager is van het hostel in Airlie, voor avondeten. Haar vriend had speciaal voor ons zelfgemaakte lasagne gemaakt, en je kan niet geloven hoe me dat gesmaakt heeft, eindelijk nog eens deftig eten, die lasagne was echt de kers op de taart aan het einde van de dag.
De volgende dag was het alweer tijd om de bus terug naar Cairns te nemen. Af en toe stonden we in de file in the middle of nowhere, zeer bizar, maar dit kwam door wegenwerken omdat de wegen na de cycloon beschadigd zijn. Toen ik terug aankwam in het hostel ’s avonds was het echt heel hectisch: ik moest nog van kamer verhuizen, ik kwam erachter dat de rooster helemaal was omgegooid en dat er superveel mensen die hier werkten vertrokken zijn. Dat is het erge aan het leven in een hostel, het afscheid nemen van iedereen en je weet dat je die mensen nooit meer zal terug zien. Toen ik eindelijk kon gaan slapen en ik goed en wel vertrokken was, ging het brandalarm nog af midden in de nacht dus moesten we nog allemaal naar buiten geëvacueerd worden. De brandweer stond er zelfs ook al maar het was vals alarm (voor de zoveelste keer), waarschijnlijk weer een spin in het alarm zoals altijd.
Over 7 weken ben ik alweer thuis, de tijd gaat hier zo snel voorbij! In de omgeving heb ik zowat alles gezien nu dus qua uitstappen is het de laatste tijd serieus geminderd, maar voor de rest amuseer ik mij hier nog prima!
Tot de volgende keer!
-
30 April 2014 - 08:35
Nonkel Gie En TanteChris:
Hallo Sofie ,
Amaai zo te zien is het daar echt de moeite , wat jij daar allemaal al meegemaakt hebt ! Leuk om te lezen , eindelijk je verhaaltjes gevonden , zo kunnen we je ook volgen in het verre Australië , hier in Kalmthout gaat alles zijn gewone gangetje , geen spectaculaire gebeurtenissen zoals bij U , bij ons de normale dingen hé , af en toe een rommelmarktje doen , ons amuseren met de kleinkinderen ;) zondag nog naar het schoolfeest geweest bij Senne in Herentals met Gerd en heel de bende , dus het gezinneke was compleet , de allerkleinste Liene doet het goed , gisteren nog meikevers gevangen met Kyan en Yana ,bij jou zijn dat spinnen vangen zeker . Vandaag vertrekken we weer voor enkele dagen naar de caravan in de Ardennen , op 6 mei gaan we waarschijnlijk met de bomma naar Scherpenheuvel , de jaarlijkse traditie ,op de terugweg eten bij Keizer Karel de pot van Olen , nu ga ik nog wat hout zagen want ik ben volop aan het opruimen hier op het kerkeneind nog een 4-tal weken en we verhuizen naar de Tulpenlaan 4 , jaja wij hebben ook huisnummer 4 ;) allez dan ,amuseer je en geniet er nog van , vele groetjes uit Kalmthout van Nonkel Gie , Tante Chris en heel de familie !!! xxx -
07 Mei 2014 - 12:05
Nonkel Gie En TanteChris:
Hey Sofie ,
Alles nog goed daar in het verre Australië ? Wat een prachtige foto's , je zal deze ervaring nooit vergeten !
Hier in Kalmthout gaat alles zijn normaal leventje , we zijn nog steeds niet verhuisd we wachten ongeduldig op het moment dat we vertrekken , maar we kunnen nog niet omdat we hadden afgesproken met de broer van tante Chris (vroegere eigenaar van ons huis) dat ze nog wat tijd kregen om hun appartement in orde te brengen , maar ja , hoelang is nog wat tijd krijgen, we zijn weer veel te goe geweest , huis is van ons en we kunnen er nog niet in , raar hé , maar hopelijk komt het goed tegen de straatfeesten , dan hadden we graag in de Tulpenlaan geslapen .
Gisteren zijn we met de bomma naar Scherpenheuvel geweest , de jaarlijkse uitstap ,wat voor de bomma een leuke ontspanning is . Noppen en pepernoten kopen ,tasje koffie bij St. Jozef en kaarsje laten branden voor iedereen ook voor jou zelle ;) nadien lekker gegeten in Olen , een Olens stoofpotje lekker hoor !
Nadien nog even gestopt bij Liesbeth in Herentals terug koffie met een koekske , kleinzoon Senne mee genomen , hij kwam nog eens graag naar Kalmthout ,mocht 1 nachtje blijven slapen . Rond half 6 terug thuis - de Bomma was tevreden ! nog veel mooie dagen daar ! geniet ervan ! groetjes van ons allen uit Kalmthout xxx -
10 Mei 2014 - 14:05
Tante Jes Eline Jonas En De Rest Uit Brugge :
Hey Sofie
Alles goed met jou?
We lezen op jouw blog dat je daar wel veel toffe dingen beleefd.
Dat zwemmen in het rif zou ik ook wel willen doen.(Eline)
Hier is wel niet zo veel te beleven maar vandaag hebben we een verjaardag te vieren van papa (van je neef, Johan).
Maak er nog een fijne tijd van in Australië en geniet nog van de vakantie na de noeste arbeid.
Groetjes uit Brugge
Tante Jes,nonkel Eddy, Eline, Jonas, Johan en Sigrid -
15 Mei 2014 - 09:37
Nadine Mattheeusen En Caroline Joosens:
Hoi Sofie,
Wat leuk om al die spannende verhalen van jou te lezen! Een paar weken geleden had je moeder(na het bloedgeven) ons verteld dat we jou reisverhalen konden volgen via deze site. Het lijkt daar allemaal heel spannend, super mooi en heel leerrijk te zijn! Dat wordt ongetwijfeld een onvergetelijke ervaring!
Caroline begint nu eindelijk ook af te tellen. De laatste loodjes... zoals bij jou... 10 juni moet zij haar eindwerk verdedigen, maar ondertussen moet er nog hard gewerkt worden...
En daarna (in de grooooote vakantie ;-) ), gaat zij een maandje naar Italië (da's in vergelijking met jou niet lang natuurlijk en ook niet ver). Maar ze kijkt er wel enorm naar uit.
Zo kijken wij nu al uit naar je volgende verhaal en foto's :-)
Nog héél veel plezier ginder en superveel succes met je stage!!
Tot in Kalmthout!
Groetjes, Caroline en Nadine
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
