kuranda

Hallo iedereen !

Gisteren was het eindelijk zover: ik heb voor de eerste keer een uitstap gemaakt, zo heb ik eindelijk eens iets van Australië gezien na twee weken hard te werken. Ik ben naar Kuranda geweest, een piepklein dorpje in het regenwoud hoog in de bergen. De reis op zich was al spectaculair: met een oude trein dwars door het regenwoud langs watervallen en met rondom de spoorlijn enkel bos. Dat is op zich al een reden om naar Kuranda te reizen. Maar wat ik daar ter plekke heb meegemaakt was nog specialer: het bezoek aan de Koala Gardens, iets waar ik al lang naar uitkeek. Dit is geen gewone dierentuin zoals in België, nee, de dieren lopen er gewoon los, zelfs de slangen, maar op die afdeling ben ik niet lang gebleven natuurlijk, dat vond ik maar niks. Je loopt gewoon door een parkje met springende kangoeroes rond je, een superleuke ervaring. En ze waren heel tam, je kan er gewoon rustig naast gaan zitten en ze aaien, en er hingen ook emmers met daarin brokjes, dus ze komen gewoon uit je hand eten! Bovendien kon je ook gewoon een koala vastpakken, dus mijn dag kon echt niet meer stuk. Dat waren de lieve beestjes, daarna volgden de vogels, die waren iets minder lief. Ik wou er één op mijn hand lokken, en die beet al onmiddellijk in mijn vinger! Toen sprong er één op mijn rugzak en het was echt alsof die papegaai mijn rugzak aanviel: mijn ritsen er proberen aftrekken, op die lintjes bijten,… Ik moest dat beest echt van mijn rugzak jagen of ik had hier al met een kapotte gestaan. Voor ik binnen ging moest ik trouwens ook mijn oorbellen uitdoen omdat naar het schijnt die papegaaien gewoon de oorbellen uit mensen hun oren pikken, zo’n agressievelingen! Gelukkig was er nog één lieve papegaai, zo’n prachtige blauw-gele, en die heb ik wat kunnen omkopen met appelsien om op mijn arm te komen zitten. Na de middag ben ik dan naar de Heritage Markets geweest, een markt met souvenirs, kleren en aboriginal kunst. Die dotpaintings, boomerangs en didgeridoos enzo waren prachtig geschilderd, maar helaas niet voor mijn budget, zo duur!

En toen zat mijn tijd er in het dorpje al op, ik moest mij naar de kabelbaan begeven voor de terugreis. Als alles volgens het boekje zou gaan, zou je een prachtig uitzicht hebben over het regenwoud omdat de kabelbaan over de toppen van de bomen gaat, immens hoog dus. Helaas was het beginnen regenen en was het heel bewolkt waardoor je niet veel kon zien in het begin. Jammer, maar het kon nog erger: op een gegeven moment begon het ook te waaien en klommen we hoger en hoger en dus kon je op een gegeven moment geen steek meer zien, je zat gewoon in de mist of in de wolken, en door de wind begon dat bakje ook serieus heen en weer te schudden waardoor ik dus echt schrik kreeg! Hier heb ik dus ook geen foto’s van omdat ik dus echt niet meer durfde te bewegen in dat bakje hé, ik was zo blij dat ik terug met twee voetjes op de grond stond. Maar ach, dat is natuurlijk weer een ervaring ;) En natuurlijk veel spectaculairder dan wanneer het zonnetje zou schijnen ;)

Deze reis is de eerste keer dat ik alleen reis en op zich heeft dit ook wel zijn voordelen. Je komt in contact met mensen van over de hele wereld: mijn dag in Kuranda heb ik eerst gespendeerd met mensen uit Noord-Ierland, dan met een Argentijns koppel en in de kabelbaan zat ik bij een Australische. Iedereen heeft zijn eigen verhaal waarom ze hier zijn, en dat maakt het ook zo boeiend.

Het weer is hier op dit moment niet zo goed: op zee is er een cycloon: de meeste boten voor de Great Barrier Reef varen niet uit en hier aan land regent het veel. Enkele honderden kilometers naar het zuiden is de cycloon wel aan land gekomen waardoor er nu veel toeristen naar het noorden, naar hier dus, trekken. Dan is het in België beter weer heb ik gehoord. Maar dat was te verwachten natuurlijk omdat het hier nu nog regenseizoen is, over een paar weken zal het weer wat rustiger worden en dan kan ik wat meer uitstappen doen. Ik moet natuurlijk ervoor zorgen dat wanneer ik terug ben, ik bruiner ben dan jullie hé :D

De werkweek is hier weer begonnen, en ik moet zeggen dat het al wel wat beter gaat. Vorige week werd ik er tenslotte ook maar ingegooid zonder dat ik echt begeleiding kreeg wat echt niet makkelijk is. Maar sommige dingen zijn echt al een routine geworden, dus dat is goed en dat betekent ook minder stress. Als er iets is dat ik mis van België, dan is het wel deftig eten. Elke dag staat er friet op het menu, hetzij met kangoeroe, emoe of krokodil of kip, dat kan je dan nog kiezen. Ook typisch Australisch naar het schijnt, veel fastfood en afhaalmaaltijden. Toch zie je hier geen dikke mensen, sport is hier heel belangrijk, elke dag zijn er bij de lagoon (het openluchtzwembad) wel gratis lessen zumba, volleybal, aerobics,.. Naast de weg staan er ook gewoon fitnesstoestellen, echt bizar, en ze worden ook veel gebruikt heb ik al gezien, dat snap ik echt niet in deze hitte.

Gisteren heb ik dus echt de leukste dag hier in Australië beleefd, echt een unieke ervaring die je nergens anders ter wereld kan meemaken. En ik ben er zeker van dat er nog zulke zullen volgen.

Tot de volgende!